не так усё проста ў Еўропе...

[РомРом]

Хто ня быў у Еўропе – сцеражыцеся туалетаў, не па нашых мазгах яны! ... У Штутгарце малая патрэба прымусіла зайсці вечарам у вулічны грамадскі біятуалет, аднамесная кабінка, вельмі акуратная, бліскучая, чыстая, нашпігаваная датчыкамі і кіруецца кампутарам. Кідаеш у прарэз дзвярэй манетку 2 еўра, дзверы аўтаматычна адчыняюцца, запальваецца святло, заходзіш, дзверы зачыняюцца. На клаўстрафобію не хварэю, але калі ўсё жыццё займаешся электронікай і кампутарнымі праграмамі, трохі напружвае. Ну зрабіў я свае справы, трэба выходзіць, а ніякай кнопкі для адкрыцця дзвярэй няма. Інструкцый – тож. Ці ж тупы ты, інструкцыю па карыстанні сарцірам табе пісаць? Уключаю сваю логіку, як жа немцы праграму кіравання напісалі: зайшоў - падняў вечка ўнітаза, зліў ваду, зачыніў вечка. Мо’ датчык які заела? Паўтараю працэс. Дзверы не адчыняецца. Мо’ на вечка сесці трэба, потым устаць, потым зліць ваду? Паўтараю працэс. Дзверы не адчыняюцца. Так. Што забыўся? Можа рукі памыць? Яшчэ раз паўтараю працэс спачатку. Падношу руку да крана, датчык спрацоўвае, вада цячэ, потым аўтаматычна выключаецца, з надзеяй і сумам гляджу на дзверы – не адчыняюцца. Перспектыва начаваць у наварочаным нямецкім штуршку мяне не натхніла. Крычу свайму таварышу, што застаўся звонку (шчасліўчык): "Жэня, гэтая зараза мяне не выпускае!" Ён спрабуе даць хабар туалету, засоўваючы манетку ў прарэз. Аўтамат не бярэ, і ўсё тут. На выспяткі і ўдары таксама не рэагуе. Жэня крычыць: "Трымайся, зараз паліцыю паклічу! "Ад няма чаго рабіць паўтараю працэс, мыю рукі, ўключаю фен... фен выключаецца, дзверы адчыняюцца. Потым недзе прачытаў гісторыю, як чувак ў такі самы наварочаны туалет у Францыі хадзіў. Заплаціўшы патрэбныя сантымы, наш суайчыннік не мог і выказаць здагадку, што ўсё ўнутры кабінкі з'яўляецца стэрыльна чыстым. І, як звычайна робіць ахайны гомасапіенс, залез нагамі на ўнітаз... У кампутарных мазгах туалета нестыкоўка: датчык падлогі адключаны, значыць чалавек выйшаў, вада не злітая, – нешта не так, уключыў дэзінфекцыю. Чувак на чыгуне сядзіць, свае справы робіць, а тут святло выключыўся, і на яго душ з дэзраствора як ліване! Ён з унітаза саскочыў – кампутар наогул заклініла: дзверы зачынены, а чалавек з'явіўся?! І завіс, папярэдне уключыўшы сушку бруямі гарачага паветра... Некалькі гадзін ратавальнікі рэзалі вандалаўстойлівыя дзверы аўтагенам, выцягваючы звар'яцелага небараку з чэпкіх лап парыжскай прыбіральні. Так што я яшчэ лёгка адкараскаўся...

[sublingval]

Цікавая гісторыя, вельмі пазнавальная . Наконт такіх прыбірален - ехалі мы неяк, год дванаццаць таму, студэнцкім гуртом па Еўропе, спыніліся на аўтавакзале ў Парыжы. Ну трэба ж і аблегчыць душу - пайшлі да прыбіральні. Але нешта ахвоты ні было плаціць грошы, таму па адной манеце і прайшлі ўсе па чарзе. Манетку кінуў, дзьверы адчыніліся. Зайшоў, выйшаў - дзьверы прытрымаў, пакуль настыпны зойдзе - і так чалавек сем скарысталіся палугамі па кошце аднаго. Мясцовыя мінакі здзіўленна толькі паглядалі .

[Nogin]

Интересно))

[Бульбаш]

Некалькі гадзін ратавальнікі рэзалі вандалаўстойлівыя дзверы аўтагенам, выцягваючы звар'яцелага небараку з чэпкіх лап парыжскай прыбіральні.

мораль сей басни такова:
приехал в цивилизованый мир, веди себя соответственно. а не можешь?!.. сиди в своем урюпинске и ходи в туалет из досок, там нет дезинфекции, только мухи